طیور صنعتی

صنعت طیور نقش ویژه ای در تامین پروتئین مورد نیاز جامعه دارد و از این رو در حوزه امنیت غذایی و تامین نیاز های جامعه اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. حدود 47 درصد پروتئین حیوانی مصرفی در کشور از صنعت طیور تامین می شود. 34 درصد این میزان مربوط به گوشت مرغ و 13 درصد آن به تخم مرغ اختصاص دارد. به دلیل ضریب تبدیل پایین محصولات این صنعت در مقایسه با سایر حیوانات و همچنین وجود زیرساخت های مناسب در مقایسه با دامداری های صنعتی این جایگاه ویژه به وجود آمده است.

به طور کلی با توجه به خوراک مصرفی ضریب تبدیل محاسبه می شود. برای مثال ضریب تبدیل 1 بیانگر آن است که به ازای تولید یک کیلوگرم وزن زنده، 1 کیلوگرم خوراک مصرف می شود و به همین دلیل ضریب تبدیل پایین یک شاخص مناسب در تولیدات پروتئینی قلمداد می شود. در مرغ های گوشتی این شاخص بین 1.2 تا 2 بر اساس گونه و شرایط مدیریتی فارم می باشد.

از دیگر مزیت های صنعت طیور می توان به مدت زمان کوتاه فراوری محصول اشاره کرد. در مرغداری های صنعتی به طور میانگین در مدت زمان 45 روز یک جوجه گوشتی به وزن 2.5 تا 3 کیلوگرم می رسد. مدت زمان رسیدن به وزن مطلوب تحت تاثیر شرایط مختلف از جمله نژاد، ساعات نوردهی در شبانه روز و مدیریت فارم بوده و می تواند متغیر باشد.

مهم ترین شاخص در کیفیت مطلوب گوشت مرغ، تغذیه ی آن بوده و خوراک اصلی آن ذرت و جو می باشد. این خوراک برخی از آمینو اسید های حل شونده مانند متیونین، لیزین و ترئوتین را ندارد و از همین رو مکمل های خوراک اهمیت ویژه ای پیدا می کنند و این آمینو اسید ها نقشی اساسی در رشد مرغ دارد.

در کنار نیاز های اساسی، ترکیبات موکولایتیک به بهبود و کنترل مشکلات تنفسی کمک ویژه ای می کند. این ترکیبات کمک میکنند که مخاط غلیظ به سهولت دفع شود و همین امر منجر به بهبود تنفس و کاهش درگیری با عفونت های ثانویه خواهد شد. با بهبود سلامت دستگاه تنفس، میزان تلفات کاهش یافته و رشد بهتر و سریع تر طیور گوشتی صورت می گیرد. از ویتامین سی نیز می توان به منظور بهبود سلامت کلیه و کبد و همچین جلوگیری از آسیت در خوراک طیور گوشتی استفاده نمود.