صنعت آبزی پروری

ماهی های پرورشی و آبزیان نقش مهمی در تامین پروتئین حیوانی دارند و نسبت به سایر پروتئین های حیوانی ارزش غذایی بالاتری دارند.

مهم ترین موضوع در پرورش آبزیان، تغذیه و مدیریت آن است. در واقع حدود 65 درصد هزینه های مربوط به این صنعت معطوف به تغذیه و افزودنی های خوراک می باشد. به طور کلی پروتئین برای رشد و افزایش توده عضلانی ماهی ها نقشی اساسی دارد. از اسید آمینه های ضروری مورد استفاده می توان به لیزین و متیونین اشاره کرد. منبع اصلی تامین انرژی، کربوهیدرات و چربی بوده و استفاده از این دو مورد می تواند مانع از مصرف پروتئین به منظور صرف انرژی شود و پروتئین نقش ذخیره ای پیدا کند و همین امر موجب رشد سریع ماهی می شود. از طرفی خواص کیفی گوشت ماهی به صورت مستقیم به تغذیه آن بستگی دارد. از این موارد می توان به رنگ، میزان چربی و طعم ماهی اشاره کرد. تغذیه درست به دلیل کاهش فضولات کیفیت آب را ارتقا می دهد و منجر به افزایش بهره بری در این صنعت می شود.

به طور کلی از ماهی های پرورشی به عنوان منبعی ارزشمند برای اسید های چرب امگا 3 یاد می شود. امگا 3 با دخالت در متابولیسم چربی باعث کاهش میزان LDL و افزایش HDL می شود. این امر منجر به تنظیم میزان چربی خون شده و از بسیاری از بیماری های قلبی و عروقی جلوگیری می کند. از دیگر فواید امگا 3 می توان به افزایش بینایی و سلامت شبکیه چشم یاد کرد. علاوه بر امگا 3، مقادیر قابل توجهی از سلنیوم و روی، ید و ویتامین D در ماهی ها به چشم می خورد و به عنوان یک منبع پروتئینی بالا و چربی تنظیم شده شناخته می شود. گوشت ماهی یکی از بهترین جایگزین های گوشت قرمز و مرغ در رژیم های کاهش وزن می باشد و به دلیل میزان چربی تنظیم شده این گوشت، مورد توجه بسیاری از ورزشکاران قرار گرفته است.
تنوع بسیار زیادی از گونه های مورد استفاده در استخر های پرورشی در سراسر دنیا وجود دارد. این تنوع وابسته به نقطه جغرافیایی و فرهنگ تغذیه ای مردم بومی آن نقطه می باشد. در ایران می توان به ماهی های غزل آلا و کپور به عنوان رایج ترین ماهی های پرورشی اشاره کرد.